Persoonlijke gegevens openbaar maken
Iemand plaatst op een website een advertentie waarin een artieste wordt beschreven als ‘een heet persoon die seks wil’. De advertentie bevat het telefoonnummer, het e-mailadres en het adres van de artieste.
Waar ligt de grens?
Als gevolg van deze advertentie zal de artieste wellicht overspoeld worden met berichtjes of mag ze zelfs nieuwsgierige mensen aan haar voordeur verwachten. Dat brengt de intimidatie van haar online naar haar offline privéleven, wat ervoor zorgt dat het voor de artieste lijkt alsof er geen ontsnappen aan is.
RODE vlag
Online plaatsen van iemands persoonlijke gegevens zoals bijvoorbeeld telefoonnummer en adres is een ernstige schending van iemands privacy. Het zal ervoor zorgen dat de artieste heel wat berichten en oproepen zal krijgen met seksuele verzoeken of dat zelf personen naar haar thuisadres zullen komen. Het heeft niet alleen een impact op het privé leven van de artieste, maar zal ook een invloed hebben op haar werk.
Waarom?
Basiscriteria Vlaggensysteem
We beoordelen het gedrag van de persoon die de gegevens openbaar maakte.
- Toestemming – De persoon die de gegevens publiceert, doet dit zonder de toestemming van de artieste.
- Vrijwilligheid – De persoon die de gegevens deelt, doet dit uit vrije wil, maar dwingt daardoor wel de artieste in de openbaarheid.
- Gelijkwaardigheid – Er zijn machtsverschillen: de persoon heeft kennis van heel persoonlijke informatie van de artieste, maar voor de artieste is die persoon een onbekende
- Competentie/functioneringsniveau – Dit is een kwaadwillige schending van de privacy.
- Gepast voor context – De privacy wordt geschonden.
- Impact – Er zijn negatieve gevolgen voor de artieste, die ongewenste berichten en oproepen krijgt. Zij voelt zich daardoor bedreigd en voelt zich onveilig, zeker omdat ze niet weet wie haar gegevens online heeft gedeeld.
Wat zegt de wet?
Op deze situatie is artikel 442bis (intimidatie) van het Belgische Wetboek van Strafrecht van toepassing, omdat de rust van de artieste ernstig wordt verstoord. Bovendien is de tekst van de advertentie duidelijk bedoeld om de artieste te verachten en haar te reduceren tot haar seksuele dimensie als vrouw, een feit dat valt onder de wet van 22 mei 2014, bekend als “de Seksimewet”. Het is ook mogelijk om een klacht in te dienen wegens smaad (art. 443), omdat deze mededeling de eer van de artieste schaadt en haar blootstelt aan publieke minachting.
De artieste kan zich eveneens beroepen op artikel 145, §3bis van de wet van 13 juni 2005 betreffende de elektronische communicatie, die onder meer verbiedt om correspondenten op deze manier lastig te vallen.